Безнадзейнасьць... Страшнае слова...
Срэбны рыцар упаў з каня.
Вербы хіляць над ім галовы,
Плача дождж на сыходзе дня.
Па шчыце барабаняць кроплі,
Прапаўзае сьмела мураш...
Не падыме рыцар ніколі
Свой цяжкі баявы палаш...
А вароны сабе кружляюць,
І ніжэй усё, і ніжэй...
І грамнічную сьвечку паліць
Тая, што за ўсё даражэй...
І тваё адступае войска,
І зямля твая – у агні.
Сьвечка плача гарачым воскам,
Ды ня бачыш ты з вышыні.
|
|
